Bir zamanlar deliydi gönlüm. Bir zamanlar uslanmazdı gönlüm. Şimdi kapadım tüm kapıları insanlara. Şimdi kapadım gözlerimi kalbi körelmiş herkese. Benim ateşim beni yerle bir etti.
Vurdular dip oldum. Her elini uzatana inanmaktı yanlışım. Her yarası olana koşmaktı suçum. Kendim gibi sanaktı iyi niyetim. Şimdi koca bir dünya da küçücük kaldı yanım. Söner içimde ateşim. İzmaritler Küllerimden uzak kalsın.
Şimdi yorgunum, yolum uzun, sanırım bir kaç yıl daha yaşayabilirim. Sanırım bir kaç yıl daha kendime sabredebilirim. Yaşamak için pek de bir nedenim yok sanırım. Yalnız olmak da değil niyetim. Güçsüz müyüm güçlü müyüm orası muamma. Diplerdeyim, sanırım yarış zamanı. Fakat ben kendimleyim.
Yutkunduğum yerde boğuldum, attığım adımda düştüm, sevdiğim yerden kırıldım, bimbir parçalar halinde kendi yapbozumu sergiledim insanlara. Ben kendime savaş açtım.
